W Boliwii nie uzywamy sformulowania "Polonia" poniewaz taka nie istnieje.
W wiekszych miastach: La Paz, Cochabamba, Santa Cruz mozna spotkac kilka rodzin noszacych polskie nazwiska lecz sa to najczesciej Zydzi pochodzenia polskiego. W ostatnich latach przybylo kilka rodzin powstalych na skutek malzenstw polsko-boliwijskich. Dlatego mowiac o Polakach w Boliwii identyfikuje sie ich jako misjonarzy Kosciola Katolickiego.

Obecnie Kosciol Polski w Boliwii jest reprezentowany przez nastepujace zgromadzenia:
OO.Redemptorysci, OO.Franciszkanie, OO.Franciszkanie Konwentualni z Krakowa, OO.Werbisci O.Rezurekcjonista, O.Oblat, Ksieza z Diecezji Tarnowskiej i innych, jak rowniez Siostry Sluzebniczki Debnickie, Sercanki z Krakowa, Sluzebnice Ducha Swietego, Albertynki, Sluzebnice Jesusa. W sumie jest nas okolo 100 Polakow obecnych w roznych miejscach Boliwii od Altiplano - La Paz (4000 mnpm) az do Tropiku - Santa Cruz. Najczesciej nasza praca polega na prowadzeniu parafii, szkol, przedszkoli, zlobkow, bardzo
licznych przychodni lekarskich i wielu prac charytatywnych.

Pierwsi franciszkanie konwentyalni obecnej Kustodii (misji) sw. Franciszka z Asyzu w Boliwii przybyli z prowincji sw. Antoniego z Krakowa 1976 roku. Z  historycznych dobrze znanych Poloni Kanadyjskiej nasza Prowincja (jak i wiekszosc Zakonow w Polsce) nie miala zadnej wlasnej misji od czasow sw. Maksymiliana, ktory zapoczatkowal nasza obecnosc w Japonii
w roku 1930. Ze wzgledu na "zamkniecie" sie naszego Zakonu jedynie w kraju, trudnosci
wymiany regularnej korespondencji jak rowniez skromne mozliwosci finansowe spowodowaly, ze nasza misja od poczatku napotkala na wielkie trudnosci w realizacji projektow pastoralno-socjalnych i formowaniu odpowiednich struktur.
Dlatego az do 1986 roku formacja kaplanska miejscowych powolan odbywala sie
w Argentynie.

Pierwsza misja zostala zalozona w Montero - Santa Cruz we wrzesniu 1976 r. przez o. Jana Koszewskiego, o. Szymona Chapinskiego i o. Rufina Oreckiego. Nastepnie do tej grupy dolaczyl o. Peregryn Ziobro. Od samego poczatku nasza Misja jako glowny cel postawila na formowanie boliwijskiej wspolnoty zakonnej. W duzym stopniu sie to udalo, poniewaz po
22 latach pracy mamy 3 kaplanow, dwoch diakonow oraz 25 seminarzystow na
poszczegolnych kursach. W Boliwii obslugujemy 4 wielkie parafie w roznych czesciach geograficznych. Polozone w czesci andyjskiej w kulturze keczua: Quintanilla 2600m npm.
i Sucre 2800m npm oraz Santa Cruz i Montero polozone w czesci tripikalnej.
Od kilku lat zapoczatkowalismy nasza obecnosc na terenach dopiero osiadlych w sercu dziewiczych tropikalnych lasow - jest to najbardziej niebezpieczna (centrum produkcji cocainy) i trudna praca.

Fundacje poszczegolnych domow:
MONTERO: Nasza Pani od wykupu Niewolnikow, powierzchnia 3673 km2.
Fundacja 1976
QUINTANLLA: Matka Boza Szkaplerzna, powierzchnia 50 km2.
Fundacja 1979.
Najwyzej polozona kaplica 4200m npm. SUCRE: Sw. Franciszek z Asyzu - kosciól pochodzi z roku 1580. Powierzchnia
1050 km2. Nasza obecnosc od 1985.
SANTA CRUZ: Parafia podmiejska zalozona w 1987.
Tak pokrotce przedstawia sie nasza boliwijska rzeczywistosc. Przy najblizszej okazji opisze nasza prace w Sucre.

List drugi:

Ze Sucre przesylam bardzo serdeczne pozdrowienia. Pragne po ogolnym przedstawieniu naszej obecnosci w Boliwii podzielic sie z Wami nasza praca w Sucre.

powrot do gory

Po prawie dziesieciu latach w Cochabamba zostalem przeniesiony do pracy w Sucre. Sucre jest stolica konstucyjna Boliwii lecz siedziba rzadu znajduje sie w La Paz. W swojej historii czterokrotnie zmieniano jej nazwy: Charcas, Villa de la Plata, Chuquisaca i Sucre na czesc jednego z walczacych o niepodleglosc. Kosciol pod wezwaniem sw. Franciszka, ktory obslugujemy, pochodzi z 1580 roku, wybudowany na miejscu malej kaplicy. Na jednej z wiez zachowal sie dzwon, ktorym 25 maja 1809 roku wezwano do walki o niepodleglosc kontynentu. Klasztor w 1830 zostal zamieniony na wojskowe koszary. Obecnie ruina, ktora miejskie wladze pragna przy pomocy finansowej z Hiszpanii zamienic na muzeum wojskowe. Kosciol poczatkowo przeznaczony byl do obslugi indios i metysow. Bracia jednak obslugiwali duszpastersko caly departament (odpowiednik wojewodztwa). Z czasem powstawaly nowe parafie, zmniejszajac terytorium podlegle obsludze franciszkanow. W 1996 roku kiedy wraz z p.Carlosem objelismy "parafialny ster" mielismy do obslugi 1050 km2. Od 1998 roku z tego obszaru miejscowy Biskup utworzyl cztery nowe osrodki duszpasterskie. Od tego czasu nasza praca obejmuje czesci miasta i dosc duzy obszar podmiejski. W sumie 6 kosciolow.

Duszpasterstwo parafialne bylo od poczatku jednym z glownych punktow pracy i tak przetrwalo az do dzis. Obecnie przy kosciele parafialnym istnieje 20 grup mlodziezowych (Sucre jest miastem studenckim podobnie jak Krakow a nasze centrum mozna porownac do dominikañskiej Beczki, stad tyle mlodziezy) i 5 grup osob doroslych. Kazda grupa ma swoj specyficzny charakter. Jedna z nich tzw RESA prowadzi duszpasterstwo dzieci z ulicy i pracujacych na ulicy (czyscibuty, tragarze, sprzedawcy gazet...kieszonkowcy) W kazda sobote po poludniu gromadza sie na katecheze i czesc sportowo-rekreacyjna. Przecietnie uczestniczy przeszlo 100 dzieci. Od ubieglego roku stalych uczestnikow ubezpieczylismy w miejscowym osrodku zdrowia. Za niewielka oplate (ok 10$ za osobe) maja zapewniona opieke medyczna od stycznia do grudnia. Praca z tego rodzaju dziecmi jest bardzo wazna szczegolnie w miastach gdzie nieprawdopodobnie szybko mnoza sie tzw Pandillas. Praca z dziecmi przy naszym kosciele nie jest nowoscia. Pierwszy zapis w miejskich kronikach pochodzi z 1539 roku i wspomina, ze pod drzewem bracia franciszkanie gromadzili dzieci na nauke katechizmu ofiarujac im rozna pomoc socjalna. Po 460 latach nasza parafia kontynuje to wspaniele dzielo.

Inna grupa mlodziezowa odpowiedzialna jest za prace z rodzinami biednymi. Miesiecznie pomaga sie w rozny sposob 50 rodzinom. Naturalnie fundusze na ten cel glownie znajduje zainteresowana grupa organizujac bazar, bingo i inne imprezy charytatywne. Oprocz dzialalnosci duszpasterskiej od ubieglego roku trzy ekipy pracuja wewnatrz kosciola restaurujac: obrazy, oltarze i stropy ( kosciol posiada 8 roznych stropow niektore z nich bardzo bogato zdobione). Biorac pod uwage, ze jestesmy tylko we dwoch prowadzenie tego rodzaju dzialalnosci nie byloby mozliwe bez pomocy Rady Koscielnej i Mlodziezowej Rady Koscielnej, ktore koordynuja cala dzialalnosc duszpastersko - charytatywna.
Po krotce podzielilem sie z Wami nasza polska obecnoscia w Sucre.

fr. Jan Kukla OFMConv.

powrot do gory