Serwisy

Rozmaitości

Marie Dressler

1868 - 1934
Cobourg, niewielka mieścina leżąca ok. 114 km. na północny wschód od Toronto, jest rodzinnym miasteczkiem jednej z największych komediowych gwiazd hollywoodzkiego kina niemego - Leili Marie Koerber, znanej pod artystycznym pseudonimem Marie Dressler.

Kto raz ją zobaczył nigdy jej nie zapomni. Zielonooka, rudowłosa, wysoka i potężnej budowy, o sporej nadwadze (zawsze tę nadwagę miała i cierpiała z tego powodu, katując się różnymi ćwiczeniami i dietą niemal od dzieciństwa), Marie Dressler osiągnęła wyżyny w aktorskiej karierze.

Urodziła się 9 listopada roku…no właśnie, którego? Jedni podają, że to był 1868 rok, inni, że 1869, a jeszcze inni twierdzą, że był to 1863. A na krypcie Hollywood Memorial Cemetery widnieje rok 1871 jako jej rok urodzenia.

Była drugą córką w rodzinie Alexandra Rudolpha Koerbera - nauczyciela muzyki (Austriaka z urodzenia) i Anny Henderson, kobiety całkowicie oddanej mężowi i dzieciom.
Rodzina utrzymywała się wyłącznie z pracy ojca, który obok zawodu nauczyciela, dorabiał również grą na organach. Jego niesłychany temperament i konfliktowy charakter połączony z ciągłym niezadowoleniem z wynagrodzenia za pracę, powodował częstą jej utratę i przeprowadzki rodziny z miejsca na miejsce.
Marie wspominała, że poznała chyba wszystkie małe miasteczka stanu Ontario podczas tych przeprowadzek.
Zmęczona nimi i ciągłymi brakami finansowymi, mając zaledwie 14 lat przystąpiła wraz ze swoją starszą siostrą do grupy teatralnej Nevada Stock Company i zaczęła pracować, żeby pomóc ukochanej matce w utrzymaniu domu.
Wtedy też, żeby nie robić sensacji wokół własnej rodziny, zmieniła swoje prawdziwe nazwisko na sceniczny pseudonim (przyjęła nazwisko po swojej zmarłej ciotce).
Wiedziała, że nie ma co marzyć o roli amantki, postanowiła więc zostać komediantką, mając w pamięci wydarzenie z dziecięcych lat, które rozbawiło publiczność do łez.
Jako 5 letni brzdąc grała aniołka i musiała stać nieruchomo na niewysokiej kolumience. Nieostrożny jej ruch spowodował, że kolumienka się zachwiała i… tłuściutki, rudowlosy “aniołek” runął z impetem i krzykiem w ramiona innego aktora, wzbudzając oczywiście gromki śmiech na widowni. Stwierdziła potem, że ten śmiech widowni rozbawił i ją a nawet sprawił przyjemność.
Obdarzona niezłym głosem i niewątpliwym talentem aktorskim, po trzech latach pracy w George Baker Opera Company, w 1892 roku zadebiutowała na Broadway’u. Niemal natychmiast okrzyknięto ją gwiazdą komediową nr. 1 wodewilu.

W 1900 roku wychodzi za mąż za George Hopperta, o którym historia mówi niewiele.
Małżeństwo trwało zaledwie 6 lat.
Z tego związku urodziła się córeczka, która jednak nie dożyła nawet roku.
Po rozwodzie Marie rzuciła się w wir pracy.
Nie bez znaczenia dla jej kariery było spotkanie rodaka, kanadyjskiego komika, Macka Senneta, którego Marie poleciła znanemu producentowi filmowemu z Nowego Jorku, Davidowi Belasco. Mack bardzo szybko zaczął piąć się po szczeblach kariery filmowej i wkrótce został nie tylko sławnym aktorem, lecz również zajął sie sam produkcją filmów i otworzył własne studio filmowe.
Odwdzięczył się Marie, adaptując sztukę “Tillie’s Nightmare”, w której grała na deskach teatru, na film pt. “Tillie’s Punctured Romance” i powierzył jej główną rolę u boku Charlie Chaplina, co wiązało się również z bardzo wysoką gażą dla aktorki. Film cieszył się ogromną popularnością. Po nim powstały dwie następne historie z Tilie i wydawało się, że Marie Dressler nie musi dłużej zabiegać o pracę, ponieważ otrzymywała propozycję za propozycją.

Jej prywatne życie nie było tak szczęśliwe, jak kariera.

W 1908 roku spotyka niejakiego Jamesa Daltona i bierze z nim ślub w Monte Carlo. Po kilku latach Marie dowiaduje się, że ślub był tylko mistyfikacją, ponieważ James nigdy nie rozwiódł się ze swoją pierwszą żoną. Nie rozstali się jednak, a James został jej menadżerem.

Nadszedł 1919 rok, a z nim słynny strajk aktorów w Hollywood i Broadway’u. Strajkujący domagali się podwyżek płac, ktore były żenująco niskie ($8/tydzień). Marie została wybrana przewodniczącą nowopowstałej organizacji związkowej Chorus Equity Association i aktywnie włączyła się do negocjacji z pracodawcami.
Zapłaciła za to wieloletnim odsunięciem jej od wszelkich ról, a jej nazwisko znalazło się na czarnej liście w Hollywood i na Broadway’u. Jakby nie dość nieszczęść, w 1921 roku umiera James. Marie przeżywa trudny, okrutny czas. Jest w stałej depresji i prawie w nędzy.

Dopiero rok 1927 wnosi pozytywne zmiany w jej życie, kiedy scenarzysta Frances Marion zaproponował jej niewielką rolę w filmie “The Joy girl” i potem mało znaczące role w kilku innych filmach. Był to bardzo powolny powrót do filmu, ale za to popularność Marie rosła z roku na rok. Udźwiękowienie filmu okazało się dla jej kariery rewelacją. Oto Louis B. Mayer, Kanadyjczyk, właściciel Metro Goldwyn Mayer Studio za namową Francesa Mariona, zaangażował Marie do produkcji swoich filmów, co dla owego studia okazało się lukratywną inwestycją.
60 letnia aktorka staje się raptem największą, najbardziej popularną gwiazdą Hollywood. Dwukrotnie zostaje uznana najlepszą aktorką i otrzymuje w 1931 i 1932 roku prestiżową nagrodę Academy Award for Best Actress (za rolę Emmy w filmie “Min and Bill”). Kolejny sukces odnosi w 1933 roku wraz z filmem “Dinner at eight”, gdzie gra rolę starej i biednej aktorki. Magazyn “Time” drukuje jej zdjęcie na swojej okładce w numerze z 7 sierpnia 1933 roku.

Niestety, w rok później dyrektor MGM Studio dowiaduje się od lekarza Marie, że jest ona śmiertelnie chora na raka. Lekarz prosi go, żeby zatrzymał tę wiadomość dla siebie i postarał się przekonać aktorkę, żeby nie wyjeżdżała na swoje zaplanowane już wakacje. Marie wpada w furię, ale obietnica, że Louis B. Mayer chce powierzyć jej nową rolę w filmie, uspokaja ją.

28 lipca 1934 roku Marie umiera w Santa Barbara w Kaliforni.

Pochowana zostaje w tzw. Dużym Mauzoleum na cmentarzu Forest Lawn Memory Park w Glendale.

***

Maria Dressler zagrała w ponad 40 filmach, ale prawdziwą gwiazdą została dopiero pod koniec swojego życia. Sama siebie zawsze uważała za brzydką i nieatrakcyjną kobietę o czym zresztą napisała w swej biografii pt. “Life story of an ugly Duckling” (“Historia brzydkiego kaczątka”), która ukazała się już po jej śmierci.

Na “Hollywood Walk of Fame” przy 1731 Vine Str. jest gwiazda Marie Dressler, wmurowana w chodnik.

W 1990 roku wydane zostały dwie publikacje poświęcone życiu i karierze aktorki: “Marie Dressler: The Unlikeliest Star” autorstwa Betty Lee i druga bardziej wyczerpująca, napisana przez Matthew Kennedy.

Każdego roku organizowany jest w Cobourg Festiwal Filmowy im. Marie Dressler. Zwykle odbywa się on w ostatnim tygodniu października. Jeśli jesteś zainteresowany tą imprezą zajrzyj na stronę temu poświęconą: http://www.vintagefilmfestival.ca/
Pośród wielu prezentowanych filmów zrealizowanych przed 1940 rokiem, pokazywany jest zawsze conajmniej jeden z Marie Dressler.

Na King Street w tymże miasteczku, w domu który zamieszkiwała rodzina Marie, znajduje się też małe muzeum poświęcone wielkiej aktorce.
Żeby tam dojechać wybierz się autostradą 401 na wschód i dojedź do Cobourg, zjeżdżając na exit 472 na południe Burnham. Wjedź na William St. dojedź do King St. Skręć w lewo i poszukaj domu Marii, który ma numer 212.

Filmografia (tylko częściowa):

Going Hollywood - (1933)
Christopher Bean - (1933)
Dinner at Eight - (1933)
Tugboat Annie - (1933)
Prosperity - (1932)
Emma - (1932)
The Christmas Party - (1931)
Politics - (1931)
Reducing - (1931)
Min and Bill - (1931)
The March of Time - (1930)
Anna Christie (1930)
Derelict - (1930)
Let Us Be Gay - (1930)
Caught Short - (1930)
One Romantic Night - (1930)
The Girl Said No - (1930) Chasing Rainbows - (1930)
Voice of Hollywood - (1929)
The Vagabond Lover - (1929)
Dangerous Females - (1929)
The Hollywood Revue of 1929 - (1929)
The Divine Lady - (1929)
The Patsy (1928 film) - (1928)
Bringing Up Father - (1928)
Breakfast at Sunrise - (1927)
The Joy Girl - (1927)
The Callahans and the Murphys - (1927)
The Red Cross Nurse - (1918)
The Agonies of Agnes - (1918)
The Scrub Lady - (1917)
Tillie Wakes Up - (1917)
Tillie’s Tomato Surprise - (1915)
Tillie’s Punctured Romance - (1914)

______________________________
Opracowała: Emilia Turkiewicz
Na podstawie książki “100 Canadian Heroines famous and forgotten faces” by Merna Forster
oraz korzystając z wielu stron internetowych.

Komentarze sa zamkniete.