SKALNIAKI |
|
Urządzenie części bylinowej działki czy ogródka w formie skalniaka
zyskuje ostatnio coraz więcej zwolenników. Pozwala ona wyeksponować piękno
roślin pochodzących z terenów górzystych oraz zapewnić im optymalne warunki
rozwoju. Stworzenie interesującego alpinarium nie jest jednak proste, wymaga
bowiem wnikliwej obserwacji i naśladownictwa natury. Jeśli w ogrodzie znajdują
się wzniesienia i zagłębienia, tworzenie ogrodu skalnego jest łatwiejsze.
Natomiast na terenie płaskim musimy wykonać nasypy ziemne, aby uzyskać "górę"
i "dolinę". Amatorzy ogrodów skalnych powinni przestrzegać następujących zasad: 1. Na naturalnym zboczu pracę zaczynać należy od dołu ku górze, układając kamienie tak, aby woda deszczowa ich nie wypłukała. Powinny one być na 2/3 zagłębione w ziemi. Między kamieniami pozostawia się wolne przestrzenie o nieregularnych kształtach, gdzie sadzi się potem rośliny. 2. Jeśli teren jest płaski, pracę należy rozpocząć od usypania wzniesienia. Często skalniaki budowane są w połączeniu z basenem lub oczkiem wodnym. Używając ziemię wykopaną pod taki akwen jako bazę pod ogród skalny jest łatwiejsze niż pozbywanie się jej. Podbudowa jego powinna być wykonana z mocnego lecz przepuszczalnego materiału np. gruz betonowy, kawałki cegieł, żużel. Na tej podstawie dopiero wznieść należy górkę. 3. Zasadniczym elementem ogrodu skalnego, oprócz roślin, są kamienie. Powinny one być jednego rodzaju - najlepiej wapienie lub piaskowce, i to nie świeżo wydobyte, ale stare, pokryte mchami i porostami. Często popełnianym błędem jest używanie gładkich, otoczonych kamieni rzecznych. 4. Wybierając lub budując zbocze należy pamiętać, że najkorzystniejsza jest wystawa wschodnia lub południowo-wschodnia, gdyż obie pozwalają na sadzenie roślin o różnych wymaganiach. Na stokach południowych i południowo-zachodnich sadzi się rośliny wytrzymałe na suszę i ostre słońce, na północnych zaś - cieniolubne. Jeśli ukształtowanie ogrodu skalnego jest zróżnicowane, możliwości wyboru roślin są ogromne. 5. Rośliny skalne nie mają zbyt dużych wymagań glebowych, rosną zupełnie dobrze w przeciętnej, dość przepuszczalnej glebie. Można jedynie do zbyt gliniastego i zbitego podłoża dodać nieco próchnicy lub piasku. Należy tu jeszcze zaznaczyć, że niektóre rośliny skalne do dobrego rozwoju wymagają gleby o odczynie pH zasadowym (aster gawędka), wapiennej, a inne o odczynie kwaśnym (wrzos, azalia).Nie należy więc sadzić ich obok siebie, gdyż każdej z tych grup musimy zapewnić odpowiednią kwasowość podłoża. Jak już wspomniałam, budowę skalniaka rozpoczynamy od wykonania podstawy,
z warstwy na którą składa się żwir, gruz i piasek. Na takim podłożu układamy
kamienie. Ułożyć, a raczej wkomponować je należy w sposób jak
naturalniejszy i bezpieczny, czyli najcięższą i płaską stroną w dół, co
nie pozwoli im się poruszać. Przestrzenie między kamieniami wypełniamy ziemią
i jeśli rzeczywiście zależy nam na jak najlepszym wyniku naszej pracy, to
radziłabym tę ziemię samemu przygotować. Wystarczy zmieszać równe objętoœci
trzech składników :piasku, torfu (próchnica, peat moss) i ziemi z naszego ogródka.
Czyli na każde wiadro piasku użyjemy 1 wiadro torfu i 1 wiadro ziemi (zamiast
wiadra możemy użyć inne pojemniki np. taczkę).
Termin roślina skalna jest często używany
wymiennie z rośliną alpejską. Faktem jest, że większość z nich
pochodzenie swe wywodzi od dziko tych rosnących wysoko w górach. Rosną
one kępami, nie wyższymi niż 15 cm. Ta tendencja zmniejsza szkodliwą działalność
wiatrów i minimalizuje zapotrzebowanie na wodę. Bardziej szeroko ujmując - rośliną
skalną, może być każda nisko rosnąca, która wytrzymałaby trudne warunki
środowiskowe wysokich gór. Przyzwyczajone do ubogiej i gwałtownie wysychającej
gleby, alpejskie i skalne rośliny przeżyją ekstremalne temperatury, ale zginą,
jeśli dostarczać im będziemy zbyt dużo wody. Jak już podkreślałam, bardzo trudno jest osiągnąć wygląd alpinarium zbliżonego do naturalnego. Jeśli ma trącić ono sztucznością lepiej zrezygnować z jego zakładania. Ale jeśli włożymy w pracę nad nim całe swoje serce, na pewno efekt będzie imponujący. Halina Napora |